Όλες οι μέρες του χρόνου διαρκούν 24 ώρες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δε διαρκούν ούτε ακριβώς τόσο ούτε και το ίδιο μεταξύ τους, για πολλούς και διαφόρους λόγους, που προκαλούν... ανεπαίσθητες αποκλίσεις της τάξης των λίγων χιλιοστών του δευτερολέπτου στο χρόνο που χρειάζεται η Γη, για να εκτελέσει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονά της.
Γάλλοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν μια απρόσμενη αιτία για αυτές τις αυξομειώσεις, που δεν είναι άλλη από την επίδραση των ηλιακών κηλίδων πάνω στην ταχύτητα περιστροφής του πλανήτη μας γύρω από τον εαυτό του.
Οι μέχρι τώρα γνωστές εξηγήσεις για τους λόγους που ποικίλει η διάρκεια της μέρας, αφορούν κυρίως τις μεταβολές στα ρεύματα του αέρα και των ωκεανών, που επιταχύνουν ή “φρενάρουν” ελαφρά την περιστροφή της Γης.
Αλλά και οι αλλαγές, εξαιτίας π.χ. της κλιματικής αλλαγής, στον τρόπο που η ύλη είναι κατανεμημένη στον πλανήτη μας, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την
ταχύτητα περιστροφής του πλανήτη μας.Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του Παρισιού υπό τον Ζαν-Λουί Μουέλ, σε εργασία τους στο περιοδικό “Geophysical Research Letters” της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, σύμφωνα με το “New Scientist”, αναφέρουν ότι ανακάλυψαν πως ο 11ετής “κύκλος” δραστηριότητας του ήλιου ασκεί τη δική του επίδραση στη διάρκεια της γήινης μέρας.
Οι επιστήμονες είχαν, ήδη, παρατηρήσει ότι η ταχύτητα περιστροφής της Γης μεταβάλλεται ελαφρά, ανάλογα με τις εποχές του χρόνου (καθώς μεταβάλλονται οι άνεμοι), όμως αυτή τη φορά οι γάλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η εποχική αυτή επίδραση αυξομειώνεται, επίσης, με βάση έναν 11ετή κύκλο, που φαίνεται να ακολουθεί το βαθμό εμφάνισης και εξαφάνισης των ηλιακών κηλίδων.
Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων για την περίοδο 1962 – 2009, οι εποχές του χρόνου έχουν μεγαλύτερη επίδραση στην ταχύτητα περιστροφής της Γης, όταν οι ηλιακές κηλίδες είναι αραιές, ενώ η επίδρασή τους εξασθενεί, όταν οι ηλιακές κηλίδες αυξάνουν. Τα τελευταία χρόνια, οι ηλιακές κηλίδες είχαν σχεδόν εξαφανιστεί (πρόσφατα μόνο φαίνεται ο ήλιος να “ξυπνάει” ξανά), συνεπώς, λόγω της απουσίας τους, υπήρχε μεγαλύτερη επίπτωση στην περιστροφή του πλανήτη μας.
Οι Γάλλοι επιστήμονες υποπτεύονται ότι η σχέση ανάμεσα στις ηλιακές κηλίδες και την ταχύτητα γήινης περιστροφής οφείλεται στο ότι με κάποιο τρόπο, οι κηλίδες αλλάζουν την κίνηση των ανέμων στη Γη, πιθανώς καθώς μεταβάλλουν την ποσότητα υπεριώδους ακτινοβολίας που ο ήλιος στέλνει στη Γη. Καθώς η υπεριώδης ακτινοβολία θερμαίνει την στρατόσφαιρα σε διαφορετικό βαθμό, ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι ηλιακών κηλίδων, οι γήινοι άνεμοι μεταβάλλουν τα μοτίβα της κίνησής τους και έτσι “σπρώχνουν” ή “φρενάρουν” την περιστροφή της Γης.
Η ανακάλυψη προσθέτει ακόμα μια ψηφίδα στο “παζλ”, αλλά αρκετά ακόμα πράγματα παραμένουν άγνωστα για τους επιστήμονες, οι οποίοι ελπίζουν ότι όσο καλύτερα καταλάβουν τους μηχανισμούς που επηρεάζουν την περιστροφή της Γης (συνεπώς και τη διάρκεια της μέρας) τόσο πιο ακριβής θα γίνει η καθοδήγηση των διαστημικών σκαφών και δορυφόρων.
Ένα σφάλμα της τάξης του ενός χιλιοστού του δευτερολέπτου στην περίοδο περιστροφής της Γης μπορεί να ρίξει έξω κατά αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα τους υπολογισμούς των επιστημόνων, οι οποίοι, για παράδειγμα, στέλνουν διαστημόπλοια στον Άρη.
Πηγή: Cosmo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου