Όλα ξεκινάνε από το κεφάλι... Όχι, δεν πρόκειται για υπερβολή. Όταν γνωρίζουμε κάποιον το πρώτο πράγμα που κοιτάμε πάνω του είναι πώς είναι χτενισμένος, αν είναι ξανθός ή μελαχρινός, αν έχει κοντά ή μακριά μαλλιά.....
Το χτένισμα που επιλέγουμε τονίζει την προσωπικότητά μας -τουλάχιστον αυτό νομίζουν όσοι μας κοιτάζουν. Αρκεί να σκεφτούμε ότι συχνά αναγνωρίζουμε κάποιον μόνο και μόνο από τα μαλλιά του. Έτσι όταν αλλάζουμε χτένισμα είτε γινόμαστε πραγματικά αγνώριστοι είτε αλλάζουμε ταυτότητα.
Μηνύματα στο κεφάλι
Στις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας τα μαλλιά ήταν ένα διακριτικό σημάδι του είδους. Η μακριά κόμη -κάτι που λείπει από τους πίθηκους- υποδείκνυε στους προγόνους μας ότι βρίσκονταν ανάμεσα σε ομοίους τους. Για να ξεχωρίσουν τους άντρες από τις γυναίκες οι πρόγονοί μας παρατηρούσαν την τριχοφυΐα και στα υπόλοιπα μέρη του σώματος. Με την επικράτηση της ενδυμασίας το φύλο ξεχώριζε πλέον από το μήκος των μαλλιών και το χτένισμά του, κανόνας που δεν ίσχυε μόνο στις δυτικές κοινωνίες. Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα μέχρι πρόσφατα. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι, ακόμα και σήμερα τα μαλλιά εκπέμπουν μηνύματα σε όσους τα κοιτάζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς ως σύμβολο κοινωνικής διαμαρτυρίας σε ιστορικές στιγμές, κατά τις οποίες ένα συγκεκριμένο στιλ χτενίσματος είχε μεταβληθεί σε κατεστημένο. Στην περίπτωση αυτή η κόμμωση εμπεριέχει ένα σαφές και συγχρόνως ξεκάθαρο μήνυμα.
Όταν οι άντρες άφηναν τα μαλλιά τους μακριά, όπως οι χίπιδες τη δεκαετία του 1970, ήθελαν μ´ αυτό τον τρόπο να καταγγείλουν την υποκρισία της αστικής κοινωνίας. Όταν έκαναν στα μαλλιά τους πράσινα λοφία, όπως οι πανκ της δεκαετίας του 1980, ήθελαν να σπάσουν τους κοινωνικούς κανόνες. Ακόμα και σήμερα το να έχει κάποιος ατημέλητο χτένισμα σημαίνει ότι είναι άνθρωπος με φαντασία, ίσως και λίγο φευγάτος . Αντίθετα, ένα κεφάλι πάντα περιποιημένο φανερώνει άτομο πετυχημένο, για παράδειγμα, μια γυναίκα σε διευθυντική θέση. Συμπέρασμα; Τα μαλλιά μπορούν ν´ αποκαλύψουν την κοινωνική μας θέση, την ένταξή μας σε μια ομάδα ή σε κάποιο στρατόπεδο, ακόμα και την επιθυμία μας για κοινωνική ή πολιτιστική διαμαρτυρία.
Πώς συμβαίνει αυτό; Όλοι νιώθουμε άνετα όταν έχουμε μια συγκεκριμένη όψη. Η μάσκα που φοράμε δημιουργείται με το χτένισμα, το μακιγιάζ -για τις γυναίκες- ή τον τρόπο ξυρίσματος -για τους άντρες. Έτσι όταν αλλάζει η προσωπικότητά μας, κάτι το οποίο συμβαίνει συχνά σε όσους κάνουν ψυχοθεραπεία και μόλις έχουν μάθει να συμβιώνουν με τους φόβους τους, συνηθίζουμε να κουρευόμαστε ή να αλλάζουμε χρώμα στα μαλλιά μας. Το ίδιο κάνουμε κι όταν βιώνουμε σημαντικές αλλαγές στη ζωή μας, για παράδειγμα, ένα γάμο ή μια καινούρια δουλειά. Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια η πρώτη φορά στο κομμωτήριο ή στον κουρέα αποτελούσε σημαντικό γεγονός, γιατί υποδήλωνε ότι στο εξής θα μπορούσαμε να διαλέξουμε εμείς το χτένισμά μας και όχι η μητέρα μας
Παγκόσμιο ξανθό
Στην εποχή μας, που η μόδα κυριαρχεί, αλλάζουμε τα μαλλιά μας τόσο συχνά όσο και τα ρούχα μας. Τη μία μέρα είμαστε ξανθοί και την άλλη μελαχρινοί, ανάλογα με τις επιταγές των σχεδιαστών αλλά και τη διάθεσή μας. Πράγματι, με τα μαλλιά παίζουμε το παιχνίδι των αλλαγών. Όμως από τη στιγμή που η μόδα ρυθμίζει τις επιλογές μας, τι μπορούμε να αλλάξουμε πραγματικά; Είναι γεγονός ότι οι νέοι κανόνες αισθητικής φανερώνουν τη ριζική απομάκρυνσή μας από την παράδοση. Το αφύσικο ξανθό, αποτέλεσμα του οξυζενέ, που βλέπουμε όλο και πιο συχνά στους νέους, αποκαλύπτει την πρόθεση των Ευρωπαίων τινέιτζερ να σοκάρουν. Το ίδιο ισχύει για τους Ιάπωνες και τους έγχρωμους νέους της Βόρειας Αμερικής. Η επιλογή μιας ομοιόμορφης εμφάνισης για όλο τον κόσμο, και μάλιστα κάπως αφύσικης, συμβολίζει την επιθυμία να ξεκόψουμε από τις ρίζες μας και κατ´ επέκταση να απομακρυνθούμε από τη φύση.
Επαναστάτες μόνο στο κεφάλι
Στη σημερινή κοινωνία χρησιμοποιούμε το χτένισμα ως μέσο έκφρασης των επιθυμιών μας. Κάποιες όμως απ´ αυτές είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Έτσι, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, μερικές φορές μεταθέτουμε στην εξωτερική μας εμφάνιση μια αλλαγή την οποία δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να ολοκληρώσουμε μέσα μας. Πρόκειται για ένα φαινόμενο πολύ συνηθισμένο. Όταν ένα αγόρι βάφει τα μαλλιά του πλατινέ θέλει να υποδηλώσει ότι ανήκει σε μια γενιά, σε μια ιδιαίτερη φυλή . Συγχρόνως επιθυμεί να κάνει και μια παράβαση, μια ριζοσπαστική πράξη. Στην πραγματικότητα η παραβίαση του κατεστημένου είναι μόνο εικονική. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο πολλά θέλουμε να δείξουμε με την εξωτερική μας εμφάνιση τόσο πιο πλαστά είναι.
Φαλακρός ίσον σέξι
Τι συμβαίνει όμως με όσους δεν μπορούν να αλλάξουν τα μαλλιά τους αφού δεν έχουν; Μέχρι και τη δεκαετία του 1980 η φαλάκρα ήταν μεγάλο πλήγμα, ένα προσωπικό δράμα που έπρεπε κάποιος να αποφύγει πάση θυσία. Ο φαλακρός ήταν συνώνυμος του γέρου. Αν δείχνατε σε κάποιους τη φωτογραφία του ίδιου ατόμου με ή χωρίς μαλλιά, σίγουρα θα θεωρούσαν το φαλακρό γεροντότερο. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 τα πράγματα άλλαξαν. Το φαλακρό κεφάλι έγινε δείγμα δύναμης και αρρενωπότητας. Έτσι οι άντρες που άρχιζαν να χάνουν τα μαλλιά τους απέκτησαν τη συνήθεια να ξυρίζονται γουλί. Ακούγεται αντιφατικό; Είναι γεγονός ότι η φαλάκρα υποδηλώνει την προχωρημένη ηλικία, αλλά συγχρόνως γοητεύει πολλές γυναίκες. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ψυχολόγο Τόμας Κας, από το πανεπιστήμιο Νόρφολκ της Βιρτζίνια, η φαλάκρα έχει από εξελικτικής άποψης μια συγκεκριμένη λειτουργία. Αποκαλύπτει άτομα πιο ώριμα, με καλύτερη γενετική κληρονομιά, εφόσον έφτασαν μέχρι αυτή την προχωρημένη ηλικία, άρα πιο επιθυμητά στις γυναίκες. Ο λόγος; Ο απόγονός τους θα έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι υγιής.
focusmag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου