Από το 2008, το ΕΔΑΔ είχε καταδικάσει την Αθήνα για παραβίαση ιδιοκτησίας και την έλλειψη αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.
Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει περισσότερα από 4,2 εκατομμύρια ευρώ σε δυο τουριστικές επιχειρήσεις στις οποίες δεν επετράπη η εκμετάλλευση εκτάσεων γης μετά τον χαρακτηρισμό τους ως προστατευόμενη ζώνη, ανακοίνωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Από το 2008, το ΕΔΑΔ είχε καταδικάσει την Αθήνα για παραβίαση ιδιοκτησίας και την έλλειψη αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, μετά τις αγωγές της Ανώνυμης Τουριστικής Εταιρείας Ξενοδοχεία Κρήτης και της Λίμνης Μακρή.
Σήμερα στο Στρασβούργο, τους επιδικάστηκε συνολικά το ποσό των 4,2 εκατομμυρίων ευρώ για υλική βλάβη, με την επισήμανση ότι οι απαγορεύσεις οικοδόμησης που προκύπτουν από τον χαρακτηρισμό εκτάσεων γης δεν προβλέπουν την καταβολή αποζημιώσεων σε αντάλλαγμα.
Στην πρώτη περίπτωση, η εταιρεία που εδρεύει στη Κρήτη είχε αγοράσει τη γη στις αρχές του 1970 για την οικοδόμηση ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Το 1984 η έκταση αυτή κηρύχτηκε "ζώνη απόλυτης προστασίας", όπου απαγορεύεται η οποιαδήποτε οικοδόμηση. Η εταιρεία ζήτησε τότε την απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας της, που δεν έγινε δεκτή. Το Δικαστήριο τις επιδίκασε 500.000 ευρώ.
Στην δεύτερη περίπτωση, η Γεωργία Θεοδωράκη και η εταιρεία της Λίμνη Μακρή, που εδρεύει στο Λαγανά, είχε στην κατοχή της 300.000 τετραγωνικά μέτρα γης στη Ζάκυνθο. Οι αρχές όμως έχουν μπλοκάρει την κατασκευή ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος 102 δωματίων. Το 2005, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αναγνωρίσει ότι οι ιδιοκτήτες είχαν το δικαίωμα να ζητήσουν αποζημίωση, αλλά οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες παραμένουν αναπάντητες.
Από το ΕΔΑΔ επιδικάστηκαν 3,6 εκατομμύρια ευρώ στη Γεωργία Θεοδωράκη και σε δύο από τους συγγενείς του, καθώς και 120.000 ευρώ στην εταιρεία.
Η απόφαση του ΕΔΑΔ μπορεί να εφεσιβληθεί εντός τριών μηνών.
Από το 2008, το ΕΔΑΔ είχε καταδικάσει την Αθήνα για παραβίαση ιδιοκτησίας και την έλλειψη αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, μετά τις αγωγές της Ανώνυμης Τουριστικής Εταιρείας Ξενοδοχεία Κρήτης και της Λίμνης Μακρή.
Σήμερα στο Στρασβούργο, τους επιδικάστηκε συνολικά το ποσό των 4,2 εκατομμυρίων ευρώ για υλική βλάβη, με την επισήμανση ότι οι απαγορεύσεις οικοδόμησης που προκύπτουν από τον χαρακτηρισμό εκτάσεων γης δεν προβλέπουν την καταβολή αποζημιώσεων σε αντάλλαγμα.
Στην πρώτη περίπτωση, η εταιρεία που εδρεύει στη Κρήτη είχε αγοράσει τη γη στις αρχές του 1970 για την οικοδόμηση ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Το 1984 η έκταση αυτή κηρύχτηκε "ζώνη απόλυτης προστασίας", όπου απαγορεύεται η οποιαδήποτε οικοδόμηση. Η εταιρεία ζήτησε τότε την απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας της, που δεν έγινε δεκτή. Το Δικαστήριο τις επιδίκασε 500.000 ευρώ.
Στην δεύτερη περίπτωση, η Γεωργία Θεοδωράκη και η εταιρεία της Λίμνη Μακρή, που εδρεύει στο Λαγανά, είχε στην κατοχή της 300.000 τετραγωνικά μέτρα γης στη Ζάκυνθο. Οι αρχές όμως έχουν μπλοκάρει την κατασκευή ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος 102 δωματίων. Το 2005, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αναγνωρίσει ότι οι ιδιοκτήτες είχαν το δικαίωμα να ζητήσουν αποζημίωση, αλλά οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες παραμένουν αναπάντητες.
Από το ΕΔΑΔ επιδικάστηκαν 3,6 εκατομμύρια ευρώ στη Γεωργία Θεοδωράκη και σε δύο από τους συγγενείς του, καθώς και 120.000 ευρώ στην εταιρεία.
Η απόφαση του ΕΔΑΔ μπορεί να εφεσιβληθεί εντός τριών μηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου